На Беларусі зоркі,— слёзы Бога...
Яны цякуць у кожную душу.
Ніколі ў гэтых зорак і нічога
Я не прасіў, а сёння папрашу:
Народжаны паэзіяй начною
I створаныя музыкай начной,
Жывіце, зоркі, ярка нада мною,
Да раніцы жывіце нада мной.
I вечнасці надзейныя манеты
Вы не шкадуйце творцам на зямлі,
Каб гэтымі манетамі паэты
Сваё трыванне аплаціць маглі;
Каб здолелі свае прамовіць оды,
Настроіць ліры на высокі лад
У гонар той нябеснае свабоды,
Якою поўны слёзны ваш пагляд.
I каб выгнанніку было нягорка;
I каб яму сярод чужынных зор
Адна свая заўжды свяціла зорка
I клікала сюды, дзе родны двор...
Хаваючыся ў ранішняй магіле,
Вы абяцайце кожнаму і ўсім,
Што вечарам ізноў на небасхіле
Раскінеце бясконцы свой кілім,
Последние комментарии
1 день 4 часов назад
1 день 4 часов назад
1 день 4 часов назад
1 день 5 часов назад
1 день 7 часов назад
1 день 7 часов назад